Saturday's Nights "Live"?

Neresi "live" anlamadım. Bütün gün süper bir gün geçirdim sevdiklerimle, tam gece dışarı çıkma vaktinde hastalandım. Hayat garip sanırsam, ne zaman ne olacağı belli olmuyor.

Bugün düşündümde yanlış meslek seçmişim sanırım. Öğretmen olsam daha iyi olur diye düşündüm kendi kendime. Bildiklerimi aktarmakta sorun yaşamadığımı düşünüyorum.

Bugün R ile Pındık'a araba sürmeyi öğrettim. Sonra arabada dedim ki; "Kafama sıçayım zamanımı kaybetmişim. Keşke direk size öğretseymişim ileri sürüş tekniklerimi!". Eğer araba sürme konusunda "Üstad" sıfatı olsaydı, bu sıfatın ilk ve tek sahibi ben olurdum. Buradan meydan okuyorum diğer kaybetmeye mahkumlara. Fazla rakibin çıkacağını düşünmüyorum. Sonuçta bu dünyada 30'una gelmiş ve tabiri caizse kıçının kılı ağırmış fakat ehliyeti olmayan öyle insan bozmaları varki, onlara acımamak elde değil. Öyle bir insan bozması düşünün ki, araba sürmenin keyfini anlayamamış olsun.

Çok değerli insanlar olur ya insanın hayatında, işte bu cumartesinin güzelliği bu insanlarla dolu olmasından kaynaklanıyor. Bütün günü gerçekten değer verdiğim insanlar ile geçirdim. Yorulmuşum ama kim takar. Hergün böyle dolu ve eğlenceli geçmiyor.

Oha lan! Çok mutluyum şu anda. Polaroid resmide çaktık.

Böyle günlerin en iyi yanı, yanı başınızda değersiz insanlar olmadan uyanmanız ve buna ek olarak gün boyuda gereksiz insanlarla uğraşmıyorsunuz. Keşke hergün böyle olsa. İçimden bir ses, Cihangir olayı gibi bununda aniden gerçekleşeceğini söylüyor.

Özel istek üzerine sanal alemde R'ye onu ne kadar sevdiğimi söylemem gerekiyor. Aşağıdaki cümle tamamen R için, yine tamamen içten gelerek şu anda yaratılmıştır.

"R. Eğer hayat bir tabak pilav olsaydı, sen ya pilavın tereyağı yada üstüne serpiştirdiğim bir tutam karabiber olurdun. Yani her ikiside olmadan pilavın tadı olmazdı."